کد مطلب:33178 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا زندگي در آخرت بي پايان است؟ آيا در اين صورت لازم نمي آيد انسان با خداوند در ابديت شريك باشد؟ علاوه بر آن، هر چيز كه ابتداء داشته باشد بالاخره فنا و نيستي هم دارد يا خير؟

به طوري كه از آيات و احاديث(1) استفاده مي شود، زندگي در آخرت براي كفار - در جهنم - و براي مؤمنان كه در بهشت از نعمت هاي خدا برخوردارند ابدي و جاونداني است.
پاسخ بخش دوم سؤال شما بايد گفت: ابديت خداوند ذاتي است چون وجود و هستي از خود او و ذاتي اوست، اما ابديت و جاودانگي بهشت و جهنم از خداست; يعني چون خداوند آنان را باقي نگاه مي دارد باقي هستند. مسئله ابديت مانند اصل وجود و هستي ماست; نمي توان گفت ما هستيم خدا هم هست پس ما در اصل هستي با خداوند شريكيم زيرا هستي ما از آن اوست و ما از خود هستي مستقلي نداريم تا در برابر هستي
ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره البينة، آيات 6 و 8; سوره المائده، آيه 85.

ـ951ـ
وي قرار گيرد و شركتي به وجود آيد. ابديت نيز چنين است.
پاسخ بخش سوم سؤال هم اين است كه هر چيزي كه ابتدا دارد، لازم نيست سرانجام او فنا و نيستي باشد; بلكه اين امر تابه آن است كه چيزي كه علت وجود هستي او شده باقي است يا نه، اگر علت او باقي باشد او هم باقي خواهد بود و اگر علتش از بين رفت او هم نابود خواهد گشت. بنابراين زماني كه مشيت خداوند زندگي يك چيز باشد، آن شيء زنده خواهند بود و همانطور كه نوشته شد از قرآن و احاديث استفاده مي شود، با خواست الهي زندگي انسان ها در آخرت جاوداني است.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ952ـ